۱۳۸۹ اردیبهشت ۱۴, سه‌شنبه

زرد قناری

به وبلاگ زرد من خوش آمدید آن هم از نوع قناری دولوکس. قبل از اینکه به نوشتن ادامه دهم می خواهم چند کلمه با کسانی صحبت کنم که به تازگی به جمع ما پیوسته اند و با دیدن عنوان این وبلاگ انتظار دارند که مطالبی در ارتباط با مهاجرت مطالعه نمایند. دوستان عزیزی که تازه این وبلاگ را پیدا کرده اید. الهی که من قربان چشمان نازنین و زیبایتان بروم که بر روی سطرهای این وبلاگ می چرخد. اگر می خواهید مطالب مفیدی راجع به مهاجرت پیدا کنید لطفا به آرشیوهای قدیمی این وبلاگ مراجعه نمایید. چند ماهی است که من مطلب کم آورده ام و دیگر چیز خاصی به ذهنم نمیرسد که درباره مهاجرت بنویسم و فقط می نویسم که بلکه سر جماعت عزیزی که به اینجا سر می زنند گرم شود. این وبلاگ هم تبدیل شده است به سریالهای چند صد قسمتی که بخشهای آخر آن فقط جهت رفع تکلیف و وقت کشی ساخته می شود.

چند بار تصمیم گرفتم که دیگر به نوشتن در این وبلاگ ادامه ندهم چون نمی توانم به اندازه کافی وقت صرف کنم و مطالب مفیدی را تهیه نمایم. قبلا ممکن بود یک متن را چندین بار مرور کنم و مطمئن شوم که مطلب مفیدی را برای خواننده به همراه داشته باشد ولی اکنون دیگر وسواس خودم را برای نوشتن یک متن از دست داده ام و از طرف دیگر آنچیزهایی را هم که می بایست بگویم در پستهای قدیمی گفته ام. ممکن است آن پستهای قدیمی به کسی که قصد مهاجرت داشته باشد اندکی کمک کند تا ذهنیت خوبی نسبت به موارد پیش روی خودشان داشته باشد ولی مطمئن هستم که خواندن متنهای اخیر هیچ کمکی در جهت بالاتر بردن دانش شما درباره امریکا نخواهد کرد و وقت شما را نیز تلف می کند. به نظر من بهتراست بجای دنبال کردن مطالب بی محتوای این وبلاگ زپرتی چند تا کتاب خوب بخوانید و از اطلاعات آن استفاده کنید.

و اما شما دوستان عزیزی که از ابتدا با من و این وبلاگ همراه بوده اید. می دانم همه شما عزیزان وقت خود را صرف می کنید و به این وبلاگ سر می زنید تا از روی کنجکاوی ببینید که آخر و عاقبت کار من به کجا کشیده است. در ابتدا هدف من از نوشتن در این وبلاگ این بود که بتوانم اندیشه خودم را بر روی نوشته های این وبلاگ منعکس کنم و یک دید نسبتا خوشبینانه به افرادی بدهم که قصد مهاجرت دارند. در کنار آن نیز سعی کردم که نوشته هایم را شیرین به شما ارائه دهم تا از خواندن آن حوصله تان سر نرود. تنها چیزی که در نوشته های من هیچ جایی ندارد, من واقعی است زیرا که من یک شخصیت مجازی هستم به نام آرش و تنها چیزی که برای من مهم است اندیشه ای است که مطرح می شود و شما نیز در مورد آن نظر خودتان را می نویسید.

اگر در جایی کسی نیازی به کمک من داشته باشد برایم اهمیتی ندارد که هویت واقعی من را بشناسد ولی در صورت عدم نیاز به تماس نزدیک, ناتاشا بودن و یا آرش بودن من در این وبلاگ چه اهمیتی دارد؟ حتی اگر فکر کنید که من یک پروفسور دیوانه ای هستم که از تیمارستان فرار کرده است و یا یک زن حامله خانه داری هستم که صبح تا شب در خانه نشسته است و می نویسد, آیا نوع نگاه و قضاوت شما نسبت به نوشته های من تغییر خواهد کرد؟ مهم برای من این است که القاب دهن پر کن و نژاد و مذهب و جنسیت در نوع برخورد شما با موضوعاتی که مطرح می شود تاثیر چشمگیری نداشته باشد. شخصیت مجازی من در این وبلاگ نه جامعه شناس و روانشناس و نویسنده ماهر است و نه دروغگو و شارلاتان. بلکه یک انسانی است که گهگاهی حرفهایی برای گفتن دارد و طبیعتا اندیشه وی کامل و صحیح نیست و با هزاران عقیده دیگر متفاوت است.

از اینکه بگویم دیگر نمی نویسم متنفرم چون تا زمانی که زندگی ادامه دارد اندیشه ما هم جریان دارد و همیشه نکات جدیدی برای نوشتن و به اشتراک گذاشتن با دیگران وجود دارد. ولی سعی خواهم کرد که کمی خودم را به الگوهای اولیه نزدیک کنم و مطالب را به گونه ای بنویسم که خواننده را از صرف اوقات خود در این وبلاگ پشیمان و عصبانی نکنم.

بهرحال باز هم از اینکه به این وبلاگ توجه دارید از شما سپاسگزارم.

۳۶ نظر:

  1. همین مطالب وقت پر کن هم لطف خودش رو داره آقا آرش، من یکی که شیفته این وبلاگم ، خیلی دلم میخواد با هم بریم ماهیگیری ! اینشالله بزودی

    پاسخحذف
  2. بنویس آقا جان، بنویس!

    پاسخحذف
  3. اگه اونجا بودم واست كلي غذا درست ميكردم ازون وطنيها و با كلي چاي وو اينها

    دعا كن من بيام اونورا ميتونم دعوتت كنم خونم واست كلي چيز بپزم بخوري

    پاسخحذف
  4. مردی از سرزمین خورشید۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۹ ساعت ۲۲:۱۰

    سلام ارش جان
    دوست عزیزم
    می خواستم بگم که هر طوری که هستی هر کی که هستی برام مهم نیست مهم اینکه
    تو من رو راهنمایی کردی در اوایلی که با وبلاگت اشنا شدم واقعا از نوشته هات
    تحت تاثیر قرار گرفتم و حتی بعضی از دیدگاهای منو نسبت به زندگی عوض کرد در کل
    حوندن وبلاگ تو کمک بزرگی به من کرد تا در کنار مهاجرت
    درس زندگی هم یاد بگیرم
    من همیشه و همجا از تو به عنوان دوست یاد می کنم
    حالا مجاری یا واقعی بعضی از این واقعی هاش 1 هزارم
    تو به من کمک نکردن فط دنبال سود منفعت خودشونن من بایکی از اشنا ها که امریکاست صحبت می کردم راجع به شما می گفت:واقعا این جوری ادمهایی هم هستن که از کار و وقتشون بزنن تا توی نت برای یه عده ادم قریبه از امریکا بگن و به سوالاتش پاسخ بدن.
    من در جواب گفتم:
    ---تو نیکی می کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز----
    جدی می گم من واقعا به عنوان یک دوست . دوست دارم
    و امیدوارم همیشه به هات در ارتباط باشم
    و از خدا می خواهم یه روزی من هم بتونم بهت کمک کنم
    تا جبران کرده باشم از نظر من تو یه ادم بزرگی
    که افکار بزرگ داری
    به هر حال امیدوارم هیچ وقت از نوشتن دست نکشی
    دوست دار تو
    مردی از سرزمین خورشید

    پاسخحذف
  5. سلام آرش جان، من حدود یک ماهه که سایتت رو دنبال می کنم و مطالب بسیار مفیدی از آن یاد گرفته ام. لحن شیرین و بیان خاص شما نیز مرا به ادامه خواندن این بلاگ تشویق می کند.

    من نمیدانم نظر خود مشا راجع به ادامه این بلاگ چیست، ولی چند نکته که از مطالب و نوشته های شما میدانم، ممکن است نظرتان را راجع به ادامه این بلاگ و یا تشکیل یک بلاگ جدید برای خودتان، عوض کند.

    ببینید، من پست های شما رو به سه دسته تقسیم می کنم:
    1. پست هایی که منحصرا راجع به آمریکا و مسائل مختلف آن نوشته اید. که این گونه پست ها اغلب خسته کننده ولی جالب برای کسانی که قصد مهاجرت را دارند بود.
    2. پست هایی که مسائل مختلف آمریکا رو در قالب حوادث و اتفاقات روزمره خود بیان کردید. که از این دسته بسیار خوشم آمد. زیرا دنبال کردن حوادث در قالب یک داستان بسیار هیجان انگیز تر است مخصوصا اینکه کمی طنز هم با آن همراه باشد. و یادگیری از این روش بسیار بهتر خواهد بود.
    2. پست هایی که چرت و پرت نوشتید!!! ;) البته ببخشید ها ولی یکسری پست بود که راجع به چیزهایی همچون دموکراسی و ... و یا صحبت با خوانندگان داشتید و یا فیلم های محلی گذاشته بودید که برای شخص من زیاد جالب نبودند. البته این ها هم جزیی از خواسته های شما هستند و بسته به سلیقه و یا حس و حال خود حق دارید چنین پست هایی بدهید اما مخصوصا پست های سیاسی برای افرادی مثل من که از سیاست متنفرند و آن را در زندگی خود راه نمی دهند، زیاد خوشایند نیست.

    پس نتیجه می گیریم که مورد 1 بیشتر به موضوع بلاگ مربوط است و با همراهی موضوع دوم رنگ و لعاب بهتری می گیرد. با توجه به اینکه به نظر من مسائل بسیاری هستند که هنوز می توانید راجع به آن ها بنویسید حال راجع به خود آمریکا (مورد 1) و یا راجع به خودتان، ولی اگر واقعا قصد ادامه دادن بحث رو ندارید، نظر من این است که حداقل راجع به خودتان و مسائل روزمره خود برای ما بنویسید. استعداد ما در کشیدن مو از لای ماست زیاده!!! D:

    امیدوارم همیشه موفق و پیروز باشید. Alex (من ایرانی آمریکایی ام دیگه، چه میشه کرد!!!)

    پاسخحذف
  6. آرش جان
    من یک مدتیه فرصتی برام فراهم شده که در قالب ویزای دانشجویی و با فاند کامل به آمریکا بیام. اگر چه هنوز هم در مورد انجام این کار به دلایلی تردید دارم، اما نوشته های تو خیلی بهم کرده و تردید من رو کمتر کرده. نوشته های تو علاوه بر کمکی که به من در زمینه تصمیم گیری کرده، درسهای خوبی هم از زندگی بهم یاد داده. به خصوص عقایدت در مورد اختلاف نژادی و دموکراسی خیلی قشنگ بود. من الان دیگه تو جوکهایی که می گم از کلمات ترک، اصفهانی و ... استفاده نمی کنم.
    در کل بهت بگم با خوندن مطالبت خیلی به زندگی امیدوارتر شدم. از زندگی لذت می برم و دنیامو روشن تر می بینم. مطمئن باش پاداش این خوبیها رو در حق من خواهی گرفت و این پاداش یه جایی تو زندگیت بهت می رسه. از صمیم قلب دوستت دارم و برایت آرزوی آرامش و شادکامی دارم.

    پاسخحذف
  7. مهم ترین چیز به نظرم اینه که قلم پاکیزه و محترمی داری.(این از طیف رنگی مهمتره)
    چیزهایی که به نظر خودت زرد قناری نوشتی، شدتش به زردی کامنتای "بعضی" از ما نیست.(اول خودمو می گم)
    مثلا چند سطر در مورد احساست نوشتی و ما زیر پست رو به یه مجله خانواده سبز کامل تبدیل کردیم.
    در مورد "سیاست" ،نوشتن هم خیلی بد نیست چون به شدت خلاء اون تو وبلاگت احساس می شد.البته چند پست وبلاگ دود رو شاید بشه مکمل این وبلاگت(در موضوع سیاست)تلقی کرد.
    در هر حال مرسی که وقت می ذاری.
    شوشو

    پاسخحذف
  8. آره از خودت بازم بنويس. مرسي

    پاسخحذف
  9. آرش قرار نبود با کامنت چند تا لمپن و بی سواد جا بزنی داداش این نمی شه که بیایی همه رو عاشق نوشته هات کنی بعد هم به همین سادگی بری نه این رسمش نبود

    پاسخحذف
  10. بابا بیخیال ... انقدر سخت نگیر... هرچی دوست داری بنویس...ما هم خودتو دوست داریم هم نوشته هات رو ...

    پاسخحذف
  11. آقا ممنون که به وبلاگ تق و لق من سر زدی و ممنون از کامنت محبت آمیزت.
    پهه! بابا ما که بچه محلیم؟ من چرا تا حالا وبلاگت رو ندیده بودم.
    آخه با مرام، این چه وبلاگیه می نویسی شما؟ الان باید کار وزندگیم رو ول کنم و بشینم ار اول تا آخر وبلاگت رو بخونم!
    نکنین آقا این کارها رو خوبیت نداره... وبلاگ خوب درست حکم ذغال خوب رو داره.
    از شوخی گذشته ممنون از لطفت. من هم چند تا شهر پایین تر شما تو "پنینسولا" هستم. لازم شد یک تک پا بیام قایق سواری... چه شوووووود.

    پاسخحذف
  12. آقا شرمنده... آدرس وبلاگ رو بد تایپ کردم اون بالا. این درست هست.

    پاسخحذف
  13. آرش دوست داريم ، آرش دوست داريم

    پاسخحذف
  14. لطفا" بنويسيد . يعني هر موقع وقت كرديد و حال داشتيد بنويسيد . بهر حال بنويسيد كه نوشتن به از ننوشتن .
    نوشته هاي شما را دوست داريم و البته خود شما را .

    پاسخحذف
  15. ارش جان مثل همیشه لذت بردم از نوشته هات.
    با عصبانیت وتهدید بهت گوش زد میکنم که حتی فکر ننوشتن هم به سرت نزنه چون من هر روز میام که نوشته های شما رو بخونم!
    در ضمن یک درخواستی هم ازت داشتم . اونم اینه که اگر برات مقدوره و اطلاعاتی در مورد موضوع های زیر داری اینجا یا مهاجرسرا برامون بنویسی:
    1.mobile home ،قیمت،اجاره زمین برای اون و ...
    2.متاسفانه دومیش یادم رفته به محض اینکه یادم اومد می پرسم. ببخشید

    پاسخحذف
  16. سلام آرش عزیز
    به عنوان یکی از کسانی که همیشه نوشته های این وبلاگ رو می خونم, دوست دارم به نوشتن ادامه بدی, موضوعات جدید رو تجربه کنی و از اتفاقات و احساسات باز هم بنویسی.

    میگم شاید با یه سری تغییرات کوچیک توی ظاهر وبلاگ, فضای اینجا رو پرطراوت کنی.
    حتما خودت بهتر از من میدونی که بااستفاده از blogger in draft تم های خیلی جالبی بسازی.
    موفق باشی. ما همیشه چشم براه نوشته هات هستیم

    پاسخحذف
  17. من نوشته های شما رو همینجوری که هستن دوست دارم.این خودش دید خیلی خوبی به آدم میده از زندگی عادی یک مهاجر لازم نیست حتما بیای از مراحل مختلف مهاجرت بنویسی که...لطفا همینجوری ادامه بدید:)

    پاسخحذف
  18. آرش جان
    اصلا هرکس برای خودش می نویسه .. نوشتن چیه اصلا.. هرکس هر کاری می کنه برای دل خودشه غیر از اینه؟ لابد اون موقع لازم داره با یکی حرف بزنه یا اصلا حرفی بزنه یا اینکه مورد توجهی قرار بگیره همین.. گیرم که یه آدم شمپن لومپن مزخرف اومد و گفت دروغ می گی آرش تو اینجوری نیستی. یا گفت این حرفت با صداقت معمولت -گفتم معمول نه همیشگی- جور در نمیاد چرا اینقدر حالا جوش میاری با یه حرف؟ شدی جمهوری اسلامی که حیاتش در بحران آفرینیه؟ اون جریان ایرانیهای مهاجر تموم نشده هنوز یهو زدی به زرد قناری؟

    پاسخحذف
  19. آرش جان...
    من اینو برای شما نوشتم برای این سنگی که تو چاه انداختم لطفا مراتب عذر خواهی این حقیر رو بپذیرید.
    http://maryam-yadegar.blogspot.com/2010/05/blog-post_05.html

    پاسخحذف
  20. ببخشید که پابرهنه وارد کامنت های شما می شوم. فقط می خواستم عرض کنم که شما باید همچنان همان چیزی را بنویسید که نظر واقعی شما است حتی اگر من را ناراحت کند. در این صورت است که من می توانم مسیر خودم را اصلاح کنم. از طرف دیگر شما دوستان مجازی من هستید و حق دارید که هر چیزی را که در فکرتان است منعکس کنید.از همه شما تشکر می کنم و برایتان روز خوشی را آرزو دارم

    پاسخحذف
  21. آرش مجازی ولی خیلی واقعی عزیز من اگه شما یه پرفسور دیوونه یا خانوم حامله هم باشی برام مهم نیست. این مهمه که هرروز وبلاگتو می خونم و از خوندنش لذت می برم .اوایل فقط مطالبی که در مورد آمریکا می نوشتی برام جذاب بود ولی طی چند ماه اخیر ازت درس یاد می گیرم. نمی خوام ازت زیاد تعریف کنم و هندونه بزارم زیر بغلت ولی معنی برابری تحمل دیگران تحمل انتقاد مفید بودن برای اطرافیان و.... بطورکلی معنی دمکراسی اجتماعی رو از تو و نحوه زندگیت در اونجا دارم یاد می گیرم.

    پاسخحذف
  22. البته اگه بین اون کلمات سطر ماقبل آخر چند تا ویرگول میذاشتم بهتر بود ولی لامصب رو این کی برد مگه ویرگول پیدا میشه

    پاسخحذف
  23. سلام آرش جان
    من هم خیلی ناراحت میشم ننویسی. خواهش می کنم هر وقت دوست داشتی و یا احساس کردی باید بنویسی، بنویسی!
    منتظر نوشته های جدیدت هستم

    پاسخحذف
  24. من تا حالا کامنت نذاشته بودم واست
    بنویس آرش جون
    هر کسی یه جور می نویسه
    مطالب شما هم مفیده، حداقل بعد از خوندش آدم احساس نمی کنه وقتش تلف شده
    گوش به حرف بقیه نده هر چی دلت می خواد بنویس
    بالاتر از زرد قناری رنگی نیست! (شوخی)

    پاسخحذف
  25. شما بسیار خوش فکر هستی و به من تفکر سیستماتیک رو یاد دادی. خیلی دوست دارم درمورد پروسه های فکریت، قبل از این که به نتیجه برسی بنویسی و بعد مسیری که طی می کنی و نهایتا تصمیمی که می گیری. به علاوه ما که قصد مهاجرت داریم حتی چیزهای خیلی کوچولودر این مورد واسمون جالبه.

    پاسخحذف
  26. آرش جان بنویس بازم بنویس رنگی هم بنویس از روابط دیپلماتیک بنویس
    _____________بهنود_____________

    پاسخحذف
  27. سلام آرش جان .
    چطوری عمو ؟
    آرش اول رات بگم که این سعید خان از بانیان مهاجرسرا بوده و خیلی پسر گل و کار درستی هست . من هم اولش اونجا رو میخوندم . و چقدر هم لذت بخش بود خواندن کامنت ها و مطالب اون وبلاگ . یادش بخیر زمان زیبایی بود . خلاصه آرش جان امیدوارم که توی اون زیر زمین هیچ وقت احساس ناراحتی نکنی و گرمت نشه و دختر اختر خانم (فاطی) همون همسایه روبرویی (منظورم براندا هست ) بتونه باهات روابط دیپلماتیک و دو جانبه برقرار کنه و اون تشت سوراخی که توی حموم تونه (منظورم قایقت هست ) موتورش روشن بشه .
    البته امیدورام که از شوخیهای من دلگیر نشی (چون دیدم بعضی ها جنبه ندارند بلانسبت) .
    خلاصه آرش جان درو بزار رو هم که دارم میام .
    فقط یک سوال نمیدونم اینجا باید بپرسم یا جای دیگه . ولش کن بعدا ازت میپرسم.
    فعلا خدانگهدار به امید دیدار .
    نوید

    پاسخحذف
  28. و همچنین به عنوان کسی که یه بار هم مطالبت رو نخونده و اصلا تو عمرش به وبت سر نزده میگم تمومش کن . دست از رویا بردار .انقدر خیال پردازی نکن . به همه بگو که تو کی هستی و کجا هستی . بگو که اینا همش زایده تخیلت هست . بگو که تو الان تو زیرزمینی . بگوووووووو
    نوید

    پاسخحذف
  29. خيلي برام جالبه كه اينقد غرور رو در خودت كشتي

    با اينكه ميدوني خواننده زياد داري و دست نوشتنت هم خوبه و لا اقل تكراري هم مث يه وبلاگي مث كوير سمنان نيست بازم انقد شكسته نفسي ميكني بعضيا كه ميبنني هي هم ميگن "آه ما خيلي تكيم نابيم , و مث ما تو دنيا نيست چپ وراستم به خواننده هاشون بد وبيراه ميگن و .."

    اما من نمي گم كه تو هم مث اونها ادعات كون اسمانو پاره كنه اما مهندسي و حداقل تو ايران كه كسي مهندسي كامپيوتر باشه يعني اينكه خيلي بيشتر زحمت ميكشه و اينواز روي روند وبلاگت ميشه فهميد كه واقعا مطلبي رو پيش از انتشارش روش وقت ميذاري

    اينو جدي ميگم كه واقعا دست مريزاد با اينكه كار زياد داري محتواي فني مطالبو بسيار خوب رعايت ميكني و آفرين

    ما از خوندن فكاهياتت ميخنديم و واقعن شده مث قرص اعصاب

    پاينده باشي اي آرش

    پاسخحذف
  30. آرش جان سلام
    1- تو خودت الگوی دموکراسی و شنیدن آرای گوناگون ی و پیشگام برداشتن فیلتر کامنتها بوده ای وبایستی ما با منطق و استدلال محکم به مخاطبین اجازه تصمیم گیری و قضاوت بدهیم
    2-تو بدون اینکه خودت بدانی با کار صادقانه خود بسیاری افراد را ازجمله خود من تشویق به ایجاد وبلاک کردی که انصافا بسیار لذت بخش است وقتی من تجارب زندگی خود را ازجمله مهاجرت به کانادادر رادر10 روز آغازین با بیش از 1000 نفرتقسیم کرده ام لذت میبرم

    لذا بادلگرمی بیشتر به پیش برو هر وقت از راه خود منحرف شدی منتظر انتقاد سنگین من باش
    دوست تو رامان

    پاسخحذف
  31. یه چیزی از این متنت برداشت میکنم که حس خوبی بهم نمیده اونم اینه که حس می کنم کمی بی حال شدی و یا کمی غمگین، یا نمی دونم یه جوورایی شل و ول شدی ،اون انرژیت رو از دست دادی گویا.
    امیدوارم این حالتت گذرا باشه و تا چند روز یا چند هفته دیگه دوباره با انرژی بنویسی.

    به هر حال هر چی مینویسی برای من که حکم وقت تلف کردن نداره ،هر چیزی که تا حالا نوشتی ...

    پاسخحذف
  32. thanks for your posts.
    i always read your post and i enjoyed.
    i sent u comment about prost. law in usa and canada before i divorced once like u and my personality and ideas are very close to u.
    i got a girl friend here in canada she is very nice and philipino now i am with her for 1 year actually she is coming my home 2 times a week in nights and i`m happy with her but like u still i have my pessimism also i can not even think about breaking with her.
    personally i don`t feel easy to have relationship in job place but if u like u can somehow ask her for some help or invite her as she asked u before or for a reason taking her email then sending email to a group she is inside.then if she replied u you can make it more serious and personal.
    bottom line
    we all love u and keep running your great blog.good job.

    پاسخحذف
  33. شما یک گزارش گر صادق از یک کشور رویایی برای همه ایرانیان هستید. جایی که تقریبا اکثر ایرونیها معادل بهشت می دوننش. اگر هم خودتون ندونین من می گم که نوشته هاتون برای ما بسیار ارزشمنده. امیدوارم همچنان به نوشتن ادامه بدین.

    پاسخحذف
  34. ایول ایول
    داش آرشو ایول
    من عاشق ماهیگیریم آرش میشه یه روز افتخار بدی با هم بریم ماهیگیری؟؟؟؟؟

    پاسخحذف

لطفا اگر سوال مهاجرتی دارید به تالار گفتگوی مهاجرسرا که لینک آن در پایین وبلاگ است مراجعه نمایید.
اگر جواب کامنت ها را نمی دهم به خاطر این نیست که آدم مهمی هستم و یا کلاس می گذارم و قیافه می گیرم بلکه فقط به خاطر این است که اعتقاد دارم آنجا متعلق به خوانندگان است و بدون دخالت و تصرف من باید هر چیزی را که دلشان می خواهد بنویسند.