۱۳۹۱ تیر ۱۹, دوشنبه

تجربه های مهاجرت به امریکا



البته سعی می کنم یک جوری بنویسم که ضایع نباشد ولی بالاخره باید بنویسم چون بامزه است. چند وقت پیش با مادرم به یک مهمانی ایرانی رفته بودیم. بر خلاف من که هیچ وقت در هیچ کجا هیچ آشنایی ندارم و اصولا اهل رفت و آمد نیستم مادر من در همه جا صدها نفر را می شناسد و بالاخره افرادی را پیدا می کند که با آنها رفت و آمد کند. مثلا یک خانم آرایشگری را در ایران می شناخت که دخترش در سنفرانسیسکو بود و یا همکارانش کسانی را در اینجا می شناختند و خلاصه  یک مرتبه چشم باز می کنی و می بینی که در تعطیلات آخر هفته چندین جا به مهمانی دعوت شده ایم. خلاصه آن مهمانی هم از همین نوع بود که دوست من دوست دارد با دوست تو دوست شود. من هم با غرولند به همراه مادرم به آن مهمانی رفتم و طبق معمول هم خوش گذشت. شام خوش مزه بود و کمی هم دیمبل و دامبول گذاشتند و کمی هم مرغ سحر ناله کن خواندند. بعد از شام هم طبق معمول به عنوان دسر همراه با چای کمی بحث سیاسی کردند و در مورد مسائل مهم سیاسی و حکومتی اظهار نظر کردند و بیانیه های مهمی ازخودشان در کردند. من هم گاهی نظری می پراندم ولی ماشاءالله آنقدر فرد فاضل و عالم زیاد بود که فرصت هر فرد برای افاضه فضل بسیار کوتاه می شد و همه با عجله زمان را از بقیه می قاپیدند تا نظریات خودشان را در مغز دیگران بتپانند. در چنین جمعی اگر منتظر یک صدم ثانیه سکوت در بین کلام حاضرین هستید تا شما هم بتوانید حرف بزنید کور خوانده اید و احتمال این که این آرزو را با خودتان به گور ببرید خیلی زیاد است. حتما باید پابرهنه به وسط صحبت افراد بپرید و با بلند تر حرف زدن صدای دیگرانی که همزمان با شما شروع به حرف زدن کرده اند را در نطفه و قبل از اوج گیری خفه کنید. چون این جور بحث ها هرج و مرجی است از یک موضوع خاص شروع می شود و به یک موضوع بی ربط دیگر پایان می یابد که گاهی هم به جنجال و دلخوری های مختلف می انجامد. در آنجا چند نفر تازه مهاجر بودند و بقیه هم از مهاجران قدیمی بودند. من تازه داشتم کیک خوشمزه ای را که جلویم بود با چای می خوردم که یک دفعه دیدم صحبت جمع به مهاجرت و مشکلات آن کشید و همه داشتند در مورد آن صحبت می کردند. من ساکت بودم و در یک گوشه نشسته بودم و داشتم حاضران را زیر چشمی نگاه می کردم. می بایست لباس و یا ظاهر دختران را به خاطر می سپردم چون می دانستم که بعدا مادرم در مورد همه دخترها گزارش می دهد و مثلا می گوید آن دختری که لباس آبی پوشیده بود و یا آن یکی که کفش صورتی داشت و من هم چون اغلب به لباس کسی توجه نمی کنم نمی فهمیدم که دارد در مورد چه کسی حرف می زند. داشتم همین کارها را می کردم که یکهو دیدم همه دارند در مورد وبلاگ من صحبت می کنند. یکی داشت از من طرفداری می کرد و می گفت خیلی مطالب خوبی می نویسد. یکی می گفت که جاسوس امریکا است و پول می گیرد تا چرت و پرت در مورد امریکا بنویسد و دیگری خالی می بست که من او را از نزدیک می شناسم و اصلا هم این طوری نیست و اتفاقا پسر خیلی خوبی است. من هم همان طور ساکت نشسته بودم و اگر هم کسی به من نگاه می کرد مثل بز سرم را تکان می دادم. خوب راستش کمتر کسی می داند که من این وبلاگ را می نویسم و حتی مادرم هم نمی داند و فقط اندک دوستانی که از طریق این وبلاگ با من آشنا شده اند این را می دانند. ولی برایم عجیب بود که چطور خیلی ها که حتی این وبلاگ را نخوانده اند اسم آن به گوششان خورده است و البته خیلی هم خوشحال بودم که ناشناس مانده ام و قیافه ام هم به آدم حسابی ها نمی خورد که کسی در این مورد به من شک کند! احتمالا اگر بلند می شدم و می گفتم توجه توجه من نویسنده این وبلاگ هستم همه می گفتند بشین بینیم بابا!

می دانید که از نظر رسمی دیگر پرونده مهاجرت من بسته شده است و من خیر سرم یک امریکایی به حساب می آیم. برنامه پنج ساله اول من خیلی وقت است که تمام شده است و الآن کمی از برنامه پنج ساله دوم عقب هستم چون با این که اهداف کلی آن مشخص شده است ولی هنوز هیچ استراتژی خاصی را برای انجام دادن آن تعریف نکرده ام. حتی هنوز نمی دانم که آیا پس از این که با یک خری ازدواج کردم می خواهم در امریکا بمانم و یا این که شرایط طوری خواهد بود که باید در ایران و یا یک کشور دیگر زندگی کنم. آدم انتظار دارد با تمام شدن پروسه مهاجرت دوران بلاتکلیفی او هم به پایان برسد ولی ظاهرا بلاتکلیفی چیزی نیست که بخواهد به این زودی ها دست از سر آدم مهاجر بردارد و به نظر می رسد که برای من این بلاتکلیفی تازه دارد شروع می شود. خوب راستش من توان آن را ندارم که یک گوشه ای بشینم و فقط بخورم و برینم و دلم خوش باشد که زندگی بدون مشکلی دارم. در این صورت حتما خوشی یک لگد محکم به زیر دلم می زند تا ارواح تمام مردگانم در جلوی چشمم ظاهر شوند. حالا شاید اگر ازدواج کنم کمی مشکل به زندگی من اضافه شود و روزگارم رنگ بگیرد.   وقتی که همسر سابقم را دیدم و با هم ازدواج کردیم خیلی خوشحال بودم که یک مرحله سخت از زندگی را پشت سر گذاشته ام چون انتخاب شریک زندگی واقعا برایم مشکل بود. در تمام هفت سالی هم که با هم زندگی می کردیم از انتخاب خودم راضی بودم. ولی خوب حالا دوباره باید آن مرحله سخت را بگذرانم و هیچ تجسمی از فردی ندارم که ممکن است در آینده همسر من شود. برنامه ریزی های مهاجرت من فقط برای این بود که در امریکا بچه دار شویم و من کار کنم و پول در بیاورم و یک زندگی خانوادگی خوب و نسبتا مرفه داشته باشیم ولی روزگار بر روی برنامه های من شاشید و همه آن را برهم زد تا بار دیگر به من ثابت کند که اگر بخواهد می تواند حریف قدری برای من باشد. راستش غرور بی جا هرگز به من اجازه نمی داد که بتوانم اشتباهات خودم را در زندگی ببینم و گمان می کردم که می توانم زمین و زمان را به میل خود به گردش در بیاورم. حالا شما این وبلاگ را نگاه نکنید که من به خودم بد و بیراه می گویم و به اشتباهاتم اعتراف می کنم چون زمانی شروع به نوشتن کردم که کمی از سلول های مغزی من به کار افتاده بود و لااقل سعی می کردم که مغرور نباشم. این وبلاگ هم وسیله خوبی بود تا من با غرور خودم مبارزه کنم و مخاطب بسیاری از نوشته هایم هم خودم بوده ام نه شما. من حتی نمی خواستم قبول کنم که آدم زشت و دماغ گنده و گند دماغی هستم و در خیالات واهی خودم را یک آدم از هر جهت برتری می دیدم که دیگران خیلی هم دلشان بخواهد که با من زندگی کنند. اولین باری که مریم یادگار گفت من زشت هستم خیلی بر روی آن فکر کردم و برای اولین بار با دید تازه ای به عکس خودم نگاه کردم و تازه فهمیدم که راست می گوید. البته من هم به اندازه خودم دوست داشتنی هستم و دیگران می توانند در کنار من از زندگی خودشان لذت ببرند ولی به شرط این که واقع گرا باشم و تمام زشتی ها و بدی های خودم را هم در کنار خوبی هایم ببینم و بدی ها و زشتی های دیگران را هم بپذیرم و گمان نکنم که همیشه و در همه جا فقط حق با من است و یا این که من از دماغ فیل افتاده ام. 


قبل از مهاجرت نگاه من به جامعه و آدم های اطراف خودم غیر واقعی و خودپسندانه بود. وقتی این وبلاگ را درست کردم بخش کامنت آن را باز گذاشتم تا کمی فحش بخورم. گمان می کردم اگر کامنت جایی باز باشد همه می آیند و فقط فحش می دهند. ولی نمی فهمیدم که دیگران هم مثل من آدم هستند و هیچ فرقی با خود من ندارند. اگر شرایط برای دیگران ناجور شود به ستوه می آیند و به موقعش بد و بیراه هم می گویند همان طوری که من هم چنین کاری را می کنم. بعد فهمیدم که نه تنها من با بقیه هم وطن هایم هیچ فرقی ندارم بلکه با انسان هایی که از نژاد و مذهب و رنگ متفاوتی هم هستند هیچ فرقی ندارم. این چیزها را تازه بعد از مهاجرتم به امریکا فهمیدم. قبل از آن مثلا اگر کسی به من می گفت که زنت را تنهایی به امریکا نفرست چون ممکن است در روابط شما خدشه ای ایجاد شود در دلم به او می خندیدم و می گفتم مگر من و همسرم مثل شما آدم های چرت و پرتی هستیم که چنین اتفاقی برای ما بیفتد. می گفتم من با همه فرق می کنم. الآن فهمیدم که من با همه هیچ فرقی نمی کنم. قبلا فکر می کردم که نژاد ایرانی برتر است ولی الآن فهمیدم که این مزخرف ترین حرف است چون اصلا هیچ برتریتی برای هیچ نژادی وجود ندارد و فقط تفاوت و گوناگونی وجود دارد چه ایرانی باشد چه افغانی و چه امریکایی. اتفاقی که پس از مهاجرت در من روی داد این بود که روزگار یک لگد محکم به تخمم زد و ناگهان چشمانم باز شد. قبلا فکر می کردم که من مرکز جهان آفرینش هستم زیرا دنیا از زاویه چشمان من شکل می گیرد و اگر من آنها را بر روی آفرینش ببندم محو خواهد شد. الآن فهمیده ام که من تنها ذره کوچکی از آفرینش هستم که ممکن است حتی بود و نبودم هم در آن کوچکترین نقشی نداشته باشد. راستش من حتی هیچ وقت هیچ حرف بدی از دهانم در نمی آمد. خیلی برایم مهم بود که حتی در مقابل هم سن های خودم بسیار مودب و با تربیت باشم. ولی الآن دوست دارم بی تربیت باشم. مگر من چه کسی هستم که نباید هیچ حرف بدی از دهانم خارج شود و یا در نوشته ام نوشته شود؟ در زمان نوجوانی به جای آهنگ های شاد سمفونی گوش می کردم و به جای خواندن کتاب تن تن و میلو کتاب های فلسفی می خواندم. الآن دوست دارم آهنگ های بند تنبانی گوش کنم و تازه توانستم درک کنم که شنیدن آهنگ های مینی بوسی در ماشین چه صفایی دارد. الآن خیلی دوست دارم که یک زن روستایی داشته باشم که لهجه محلی داشته باشد. فرق نمی کند لری, آذری, رشتی, مازنی و یا کردی و شیرازی. هر چه که باشد خیلی شیرین است.


خلاصه این که به قول کیوسک من دیگر آن آدم قبلی نیستم. یا لااقل دیگر نمی خواهم آن آدم قبلی باشم. ولی خوب باز هم انتخاب همسر خیلی سخت است. اصلا نمی دانم از کجا و چگونه شروع کنم. در جوانی هم هیچ وقت عرضه دختربازی نداشتم که این چیزها را یاد بگیرم. البته در مقاطعی دوست دختر داشتنم ولی آنها هم خودشان با پای خودشان آمده بودند نه این که من به خودم زحمت بدهم و به دنبال کسی بروم. الآن هم همان طور دست و پا چلفتی و بی عرضه هستم. ولی خوب در امریکا از این خبرها نیست و اگر لحظه ای غافل شوی رقیب عشقی از راه می رسد و طرف را می رباید. اینجا عاشقی هم مثل کار و تجارت رقابتی است و محدودیتی هم برای رقابت وجود ندارد تا جایی که شما اگر عرضه و توانایی آن را داشته باشید که یک خانم شوهردار و یا یک مرد زن دار را هم به سمت خودت جذب کنی هیچ کسی نمی تواند شما را در این مورد بازخواست کند. اینجا مملکت آزاد است و رقابت هم در هر زمینه ای آزاد است مگر آن که خلاف قانون باشد. خوب راستش من چون خیلی خیر سرم روشنفکر بودم و اعتقاد داشتم که هر کسی باید آزاد باشد تا با هر کسی که دلش می خواهد زندگی کند و البته خیلی هم مغرور بودم مثلا اگر کسی که با من زندگی می کرد می آمد و می گفت که من دیگر نمی توانم با تو زندگی کنم می گفتم خوب خوش آمدی به سلامت. در حالی که الآن متوجه شدم این کار من اشتباه است و باید تا جایی که می توانم تلاش کنم تا متوجه علت آن بشوم و یا اینکه نگذارم کسی را که دوستش دارم از دستم برود. خوب این چیزها را از نظر تئوری تا حدودی یاد گرفته ام ولی هنوز نمی توانم آن را به صورت عملی پیاده کنم و به عبارت ساده تر هنوز در این زمینه چلمنگ و گاگول هستم. یا این که یکی دیگر از مشکلات من این بود که حتی در روابط دیپلماتیک هم خیلی مودب و پاستوریزه بودم و هرگز در مورد هیچ کدام از موارد دیپلماتیکی حرف نمی زنم چون خجالت می کشیدم. در مورد احساساتم حرف نمی زدم و در مورد خواسته هایم هم صحبت نمی کردم. احتمالا افراد دیگری هم در جامعه ما هستند که همین مشکل من را دارند چون محیطی که ما در آن پرورش یافته ایم ما را این چنین بار آورده است.


خلاصه این که تجربه های مهاجرت خیلی چیزها به من یاد داد و بودن و نوشتن در این وبلاگ باعث شد که نه تنها من آنها را با شما به اشتراک بگذارم بلکه خودم هم آنها را در اینجا داشته باشم و هر زمانی که لازم داشتم دوباره به آن مراجعه کنم.



۹۳ نظر:

  1. گفتم خودم زودتر از همه مقام اول را در کامنت کسب کنم تا ببینم چه حالی دارد. بدک نیست!

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. شارژ شدی، ایول ، از کی تو مهمونی خوشت اومده کلک؟

      حذف
  2. aga ma n ham to iran dokhtara khodeshoon pa midadan.inja kheli baram sakht shodeh talasham natijeh namideh, che pishnahady dary ostad?

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. من زیاد از پنگلیش سر در نمی یارم ولی فکر کنم در مورد پیدا کردن دختر نوشتی. به تلاشت همچنان ادامه بده.

      حذف
  3. سلام

    http://yezanhamnadarim.blogfa.com

    :)

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. سلام سارا کوچولو جان.
      رفتم. بیشتر شبیه چت روم است. ولی جالب و بامزه بود.

      حذف
  4. نوشته هاتون خیلی گرم و صمیمیه، من از خوندنشون لذت می برم، امیدوارم نیمه گمشده تون را زودتر پیدا کنید و زندگی گرم و دوست داشتنی داشته باشید.

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. سپاسگزارم دوست من. احتمالا الآن نیمه گم شده من برای خودش ول معطل است.

      حذف
  5. واقعا حال می کنم هی نون به هم قرض می دیم. تو می گی من خودم از این وبلاگ لذت می برم و باعث تغییر در خودم شده ما هم می گیم نه بابا این ماییم که از وجود شما استفاده می کنیم.
    به هر حال آرش جون توی این چند سال تنها وبلاگی که دنبال کردم تو بودی. و اصلا هم پشیمون نیستم داداش.

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. سپاسگزارم ای آر عزیز. من هم از شما چیزهای زیادی یاد گرفتم. ما در این دنیای بی در و پیکر فقط خودمان را داریم و اگر به همدیگر نون قرض ندهیم هیچکس دیگری به فکر ما نیست. پیروز و پاینده باشی

      حذف
  6. داره رکوردم بهبود پیدا میکنه به امید کامنت اولی شدن نمیدونی چند روز و شب بیداری کشیدم که اولین کامنت را بزارم ولی نشد انشاالله پست های بعدی

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. ابراهیم جان, آدم باید در کامنت زندگی اول باشد! ولی خوب به قول تو انشاءالله دفعه بعد در اینجا هم اول می شوی.

      حذف
  7. میگم آرش خان یعنی تابلو نیست که مهمونی که رفتی رو با مادرت نوشتی و مدعی هستی مهمونها هم از خوانندههات هستن باز هم کسی زورو رو نمی شناسه!؟ یا مهمونها ابلهن یا ما رو گرفتی
    هر چی هست خوب سر ما رو گرم میکنی اگه از سر کار اخراج شدم تقصیر شماست . آخه سر کار بین یه مشت کانادایی با این رسم الخط ماقبل تاریخ ...
    میترا

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. میترا جان, یک جوری قضیه را پیچاندم که متفاوت باشد و آنها متوجه نشوند. اولش گفتم که سعی می کنم ضایع نشود. مواظب باش اخراج نشوی عزیز دلم چون کار پیدا کردن در کانادا کار حضرت فیل است.

      حذف
    2. :))))))))))))))))))))))) رسم الخط ماقبل تاریخ! آخ به این خندیدم!

      حذف
    3. ولی آرش من نمیدونم تقصیر تو هست اگه با اردنگی اخراج شدم . اگه از اول یه زن قانع و خوب میگرفتی عمرا وبلاگ نویس میشدی فوقش وبلاگخون میشدی و من هم به کارم میرسیدم.

      واقعا ماقبل تاریخه خوب خیلی قدمت داره
      یه روز روی تابلو وایت برد مهندسی شرکت شعر : بنی آدم اعضای ...نوشتم با ترجمه فکردم چه کف میکنند از محتوا. ولی فقط میپرسیدن با کی برد چطوری کار میکنین ! چرا همه بهم چسبیده است و ...
      میترا

      حذف
    4. خدا را چه دیدی میترا جان. شاید یکهو دیدی همین وسط یک زن خوب هم گیر ما آمد و اول از همه در دکان وبلاگ ما را تخته کرد تا هم همه از شر آن راحت شوند و هم اینکه اینقدر قربان و صدقه من نروند تا حسودیش شود!

      حذف
    5. "یه روز روی تابلو وایت برد مهندسی شرکت شعر : بنی آدم اعضای ...نوشتم با ترجمه فکردم چه کف میکنند از محتوا. ولی فقط میپرسیدن با کی برد چطوری کار میکنین ! چرا همه بهم چسبیده است و ... "
      خيلی بامزه بود! تو وبلاگ نداری بیاییم بخونیم؟ کون لق آرش :)

      حذف
  8. آرش خر با الاغ چه فرقی داره؟ منظور ت از اینکه یه خری زنم بشه مثبت بود یا منفی؟ فکر میکنم خر یا الاغ در فرهنگ آمریکایی مثبت هستن.

    اگه دوست و آشنا نداری پس اون دوستی که رفتی بودی خونش برکلی واسه دید زدن همسایه ها چی بود؟

    زن داهاتی آمریکایی هم میتونی بگیری با لهجه محلی. لهجشون جالبه.
    بعضی از لهجه های شهری هم مثل Jersey خیلی باحالن. شنیدی؟
    این لری, آذری, رشتی, مازنی و یا کردی خودشون زبان هستن. فقط شیرازی میشه گفت یه لهجه ی فارسی هست دوست عزیز(این اصطلاح دوست عزیز خیلی داغونه)

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. من عاشق خر هستم مخصوصا چشم هایش که خیلی زیبا هستند. ولی خوب منظورم از این که یک خری زن من شود این است که یک نفر خر شود و زن من شود چون بهتر از من خیلی زیاد است. البته نمی دانم شایعه است یا نه ولی شنیده ام که در ایران قحطی شوهر شده است.
      دوست و آشنا که زیاد دارم ولی خوب هیچ کدام از آنها مثل دوستان قدیمی که در ایران جا گذاشته ام نیستند.
      می دانم که آنها زبان هستند منظورم این است که وقتی فارسی صحبت می کنند لهجه محلی داشته باشند. مثل لهجه اصفهانی یا گیلکی یا آذری فرقی نمی کند فقط تهرانی نباشد!

      حذف
  9. سلام آرش
    من بیشتر از 1 سال میشه که مشتری وبلاگت هستم.
    تقریبا هفته ای نیست که به وبلاگ سر نزنم.
    من با نوشتهات حال میکنم و بیشتر مواقع هم
    برام مفیده .
    اما تا حالا چیزی ننوشته بودم .
    این پست آخری هم یه بهونه شد که ازت تشکر کنم.
    موفق باشی

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. از لطف شما سپاسگزارم حسین جان. امیدوارم صد سال زنده باشی و همچنان هر هفته به وبلاگ من سر بزنی!

      حذف
    2. میتونی تو آر اس اس را تو یه ریدر مثل گوگل ریدر اد کنی تا هر روز بتونی وبلاگهایی از این دست را بخونی بدون اینکه چیزی از دست بدی
      اینم آموزش: http://bit.ly/MYfHUt

      حذف
    3. ممنونم دوست عزیز

      حذف
  10. دقیقاْ با پاراگراف آخر صحبتات موافقم - محیط ایرون مخصوصاْ تو دهه ۶۰ (من خودم تو همین دهه دنیا اومدم) گندترین و مزخرفترین دورانی بود که میتونست باشه - روابط اجتماعی بین دختر و پسر هیچ جایگاهی نداشت برای ما - یعنی اجازه ش رو نداشتیم - مگر اینکه خودمون میرفتیم دنبالش - الان دهه ۷۰ رو که میبینم واقعا نسبت به ماها پیشرفت کردن.

    پاسخحذف
  11. مگر دهه هفتاد هم به سن دختربازی و پسر بازی رسیده است؟! ای بابا! من اوایل سال هفتاد داشتم از دانشگاه فارق التحصیل می شدم! آنوقت وقتی می گویم پیر شدم و رفت پی کارش شما می گویید نه!

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. بیای ایران، وقتی ببینی دخترای 75 با پسرای 67 اینا دوست میشن خودت از اومدنت پشیمون میشی میای دوباره آمریکا

      حذف
    2. 75 با 67 دوست می شود؟ خوب شاید به خاطر آن عدد هفتی است که بین آنها مشترک است. خوشبختانه من هفت مفت ندارم و به من کاری ندارند.

      حذف
  12. آرش اصلا فکرشو نمی کردم اون شوخی منو یادت باشه.. من شوخی کردم پسر! تو اون عکس که اصلا معلوم نبود تو خوشگلی یا زشتی:)) من سر به سرت گذاشتم:)
    ولی به هر حال خیلی الان خوشحال شدم که یادی از من کردی.. اگر مامان دوست داره ( و خودت هم همینطور) من ترتیبی می دم زمانی که سانفرانسیسکو هستیم ویکند باشه و یه جایی با هم بریم... مطمئنم خوش می گذره

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. می دانم مریم جان یادگار. من هم می خواستم به یک بهانه ای از تو یادی کرده باشم. با این که خوشحال می شوم تو و خانواده ات را ببینم ولی مشکلاتی وجود دارد که در وقت مقتضی خدممتان عرض می کنم.
      به هر حال سفر خوشی را برایت آرزو می کنم.

      حذف
  13. برادر آرش کسی کننده ی کار باشه دهه 60 هم کارشو انجام داده.

    خیلی ها در جاهای مختلف ایران وقتی فارسی صحبت میکنن شبیه تهرانی این کار رو انجام میدن(البته نه شبیه علی پروین و قلعه نوعی و بچه اونی های تهران) باید شانس بیاری طرف لهجه داشته باشه.

    گیلکی زبانه ولی اصفهانی نیست برادر.

    پاسخحذف
  14. بابام جان خر زياده شما انتخاب کن

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. من خر زحمتکش را از بقیه خرها بیشتر دوست دارم!

      حذف
  15. یه نفر که نمی دونم کیه یه چیزی گفته ولی خوب گفته " تعداد کمی از مردا عقل دارن اغلب اونا زن دارن"
    مرد نا حسابی زن می خوای چیکار تازه پاسپورت آمریکایی گرفتی برو یکم عشق و حال کن. از نوشتهات معلومه از جنس ما هستی که اگه نسلتم منقرض شه واسه بشریت بهتره
    از ما گفتن خود دانی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

    پاسخحذف
  16. کس شعر ننویس دیگه ارش جان

    پاسخحذف
  17. دمت گرم آرش جان حال کردم
    راستی اگه وقت کردی یه روزی روزگاری در مورد حق کپی رایت توی آمریکا هم بنویس مثلا اگه من با لپ تاپم (که کلی برنامه ی کرک شده دارم) پام برسه آمریکا چند سال باید آب خنک بخورم؟؟؟؟

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. برای استفاده خصوصی کسی کاری ندارد مگر قصد استفاده کاری داشته باشید.

      حذف
  18. آرش جان چه طوری املات این در خوبه؟ ولی یه غلط پیدا شد. فارغ التحصیل درسته. از املای فارسی بدتر املای انگلیسی هست. املای ترکی استانبولی جالبه. چون سابقه ی زیادی در کاربرد حروف لاتین ندارن املاشون سر راسته.

    آرش جان همون موقع که گرین کارد آمریکا داشتی هم راحت میتونستی بری اروپا!

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. مرسی که اشتباه من را گوشزد کردی. سعی می کنم بدون غلط بنویسم.
      می شود رفت ولی باید ویزا گرفت.

      حذف
  19. داریم به ماه رمضان نزدیک میشیم. اقوام و آشنایانت در آمریکا در این ماه دچار چه تحولاتی میشن؟

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. تحولات روحی و روانی؟ آشنایان من زیاد رمضانی نیستند. ولی دختری را می شناسم که می گوید دوست پسرش عرب است و در طول ماه مبارک رمضان غیب می شود و نمی تواند او را نمی بیند.

      حذف
  20. دوست عزیز در مورد کپی رایت
    همه بیگناهن مگه خلافش ثابت بشه. کسی نمیاد داخل لپ تاپتو نگاه کنه که مچتو بگیره. خود آمریکاییها خیلی از نرم افزار هارو کرک شده استفاده میکنن.

    پاسخحذف
  21. آرش جان در دوران کودکی کتاب های دکتر شریعتی رو خوندی و سخنرانی هاشو شنیدی که همش در حال نقض کردن خودتی.
    مثلا: 1-بر خلاف من که هیچ وقت در هیچ کجا هیچ آشنایی ندارم.
    2-دوست و آشنا که زیاد دارم .
    این استفاده از تناقض گویی گاهی متن رو پربار تر همراه باطنز میکنه.
    مثلا: آرش جان با این حرفها و حرکات آبروی همه ی مردها رو بردی.(اگه مردها از قبل آبرویی برای خود به جا گذاشته باشن.)

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. کودکی که نه ولی در بزرگی کتابهایش را خواندم و اصلا هم خوشم نیامد. با دکتر سروش هم همیشه سر چرت و پرت هایی که برگرفته از آثار خداشناسی شریعتی بود بحث داشتیم. البته سروش مانند بسیاری از افراد دیگری که تغییر موضع داده اند الآن روشنفکر شده است و دیگر سعید نمی کند با اراجیف بافی از نوع شریعتی عرفان مولوی را به شریعت روحانی بچسباند.

      حذف
  22. برادر آرش....
    ببین به نظر من صحبتی هایی که کردی ناشی میشه از این که داری به تکامل می رسی.البته تکامل ته نداره. نسبی می گم. راستی خیلی خوبه که آدم بتونه آروم آروم عقده هایی رو که داره بزاره کنار. شاید مثل تو . من که نتونستم.
    موفق باشی

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. سلامت باشی دوست عزیز. شما هم موفق باشی

      حذف
  23. سلام آرش
    خوش به حالت که مامانت پیشته
    کاش ما هم پول داشتیم می رفتیم ایران خونوادمونو می دیدیم :(

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. مرسی پانی جان, راست میگویی بی پولی بد دردیه!
      امیدوارم همین روزها یک پول قلمبه مفت به دستت بیاید.

      حذف
  24. ناتاشا کیه؟
    همین جوری دست رو دست بزاری تا 20 سال دیگه اون خره راهش رو کج نمی کنه بیاد، ولی شواهد نشون میده که داری یه کارایی می کنی
    شاهرخ خان(خدا رحمتش کنه)

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. به به! شاهرخ خان. منور فرمودید. یک برنامه های جسته و گریخته ای برای آن تدارک دیده ام ولی هنوز به طرح جامع نرسیده است. ناتاشا هم سرکاریه برادر!

      حذف
  25. آرش فحش برام كاسبي كردي! طرفدارهات ريختند سرم كه وااي آرش خوشگله خودت لابد زشتي و اين حرفها:)))
    ببين من بابت اين حرفم دوبار فحش خوردم يك بار همون موقع يك بار الان قبول نيست:)))

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. ای بابا ببخشید مریم جان! یک آینه بگذار و همه آنها را حواله کن به خود من!

      حذف
  26. لا اقل بذار ببو جفتگیری کنه ، اون بدبخت رو چرا زندانیش کردی

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. آخر زمانی که او را از یتیم خانه گرفتم به من گفتند که باید ببو در خانه باشد اگرنه من از خدا می خواهم که بگذارم برود بیرون. ببو اصلا ماشین و خطرات خیابان را نمی شناسد و چون پنجه ندارد نمی تواند از خودش دفاع کند و یا از دیوار بالا برود. توی حیاط هم گربه های همسایه می آیند سراغش ولی آنقدر اخلاقش با آنها سگ است که با همه دعوا می کند و پایشان را از آنجا بریده است. مگر این که دست و پایش را ببندم و بگذارمش وسط حیاط تا گربه های دیگر بتوانند به او نزدیک شوند!

      حذف
  27. وقتی مامانت موقع شام میگه "ببو بیا"
    دقیقا منظورش توئی یا گربت؟

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. گربه ام! مادرم اصولا از گربه خوشش نمی آید ولی ببو را خیلی دوست دارد و هر روز او را شانه می کند و آب و غذا به او می دهد. ببو هم همیشه دنبال او راه می افتد. من هم می گویم بیا این همه نوه نوه می کردی این هم نوه ات!

      حذف
    2. یه دونه ای

      حذف
  28. آرش جان ساین ESPN برای ثواب اخروی اومده و یه The Magazine Body از ورزشکاران المپیک فراهم کرده که در این لینک ها میتونی ببینی. فقط زمان کلیک کردن خلوص نیت داشته باش.
    http://espn.go.com/espn/photos/gallery/_/id/8136693/image/1/carlos-bocanegra-2012-body-issue-bodies-want-espn-magazine

    http://espn.go.com/espnw/photos/gallery/_/id/8135372/bodies-want-2012

    http://espn.go.com/espn/story/_/id/8132777/david-fleming-importance-athlete-butt-espn-magazine

    آرش جان خودت نمی تونی در این زمینه کارگردان-عکاس و یا خود بازیگر باشی؟
    این دوستان که در این پروژه همکاری کردن یک قدم تا عروج فاصله دارن. آخه چرا اصل مطلب رو پنهان میکنن برای سفر آخرت؟

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. توی لینک ها که نرفتم ولی با سفر آخرت موافقم.

      حذف
  29. با سلام خری هستم ۲۶ ساله از شیراز با غلیظترین لهجه ممکن.

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. اختیار دارید. شما پرنسس هستید. کی برویم محضر؟

      حذف
  30. پاسخ‌ها
    1. به به مردی عزیز از سرزمین خورشید. البته که شما را به یاد دارم. از این که هنوز هم به من سر می زنی سپاسگزارم.

      حذف
  31. آرش رفتی خونه میتونی در سایت ESPN یه سرچ بزنی The Magazine Body

    پاسخحذف
  32. خوب آرش جان! تو دفعه قبل هم هیچ تجسمی نداشتی‌ از فردی که قرار بود همسرت باشد. یک نفر را دیدی که آمریکایی‌ است و میتواند تو را به آمریکا برساند و با همان ازدواج کردی. در واقع هدفت آمریکا بود و همسر برایت وسیله رسیدن به این هدف. حالا برای خودت یک هدف دیگر تعریف کن، نسبت به همسر آینده ات هم تجسم پیدا میکنی‌! ؛)

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. درست است نانا جان. همیشه وقتی دغدغه مهاجرت با ازدواج قاطی شود دیگر جدا کردن آنها از یکدیگر بسیار دشوار است و آدم نمی داند که کدام یک برایش مهم تر است. ولی خوب الآن دیگر مشکل مهاجرت ندارم و می توانم بر روی ازدواج تمرکز کنم. حالا تا ببینیم اصلا متقاضی ازدواج پیدا می شود یا خیر.

      حذف
  33. واسه ازدواج باید اول به این سوال جواب بدی که می خوای محصول وطنی استفاده کنی یاMade in USA این سوالو جواب دادی؟؟؟؟؟؟؟

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. به نظر من که ازدواج با ایرانی بهتر است. تا خدا چه قسمت کند!

      حذف
  34. میدونی‌ چیه اگه میخوای با یه خری ازدواج کنی‌ اینبار دیگه خیلی باید حواست جمع باشه. به خصوص که الان شهروند آمریکایی هستی‌. تازگیها این خرها خیلی زرنگ شدن.

    راستشو بخوای یسری از پستت‌هات رو خوندم و خیلی ناراحت شدم که اینجوری از همسرت جدا شدی. وضعیت ما هم مثل شما بود. من هم آمریکا بدنیا اومدم ولی‌ ایران بزرگ شدم ، ۲۳ ساله بودم که ازدواج کردم و اومدم اینجا که کار شوهر جان رو درست کنم. دیگه خودت تو پروسش بودی میدونی‌ ، کارش درست شد اومد. ولی‌ مثل قضیه شما نشد. نمیدونم شاید ما بچه تر بودیم شاید هم بیشتر همدیگرو دوست داشتیم.

    بگذریم خوش باشی‌ و لذت ببر از دوران مجردی.

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. مریم جان, خوشحالم که قضیه شما مثل ما نشد. بله آدم ها و شرایط با هم فرق می کنند. به هر حال شما هم سیتیزن امریکا بودی و شوهر خوبی نصیبت شد شاید من هم در این زمینه شانس بیاورم.

      حذف
  35. من هم مثل شما و خیلی از ایرانیهای دیگه از جوگیری رنج میبرم. یک روز یک جور یک روز طوری دیگه. یه روز جوگیر میشم با دوست دخترم دعوا میکنم روز بعد مثل کنه میچسبم. کلاً احساساتم در زندگی به گوزنی بسته است. درمان داره؟ یا ژنیتیکیه؟

    سارا کوچولو (الکی)

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. من نوشته های سارا کوچولوی خودم را از ده متری می شناسم! بالاخره دعوا و خوشی و قهر در زندگی هر کسی هست. مهم این است که ما چگونه آن شرایط را مدیریت کنیم. ولی اگر معلم شما من باشم ممکن است نتیجه ای هم که میگیری مثل نتیجه ای باشد که من گرفتم! پس بهتر است یک نفر دیگر را برای مشورت انتخاب کنی.

      حذف
  36. سلام
    این اولین وبلاگیه که راجع به امریکا می بینم
    منم ساکن امریکام...
    بالخره یه همولایتی وبلاگی پیدا کردم...

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. درود بر هم ولایتی عزیز. وبلاگ در مورد امریکا زیاد است و هر کدام از آنها از زوایای مختلف زندگی در امریکا را بررسی می کنند. به هرحال به وبلاگ ما خوش آمدید

      حذف
  37. من که حوصله نداشتم نظرات بقیه رو بخونم ولی ببین ، واسه چی می خوای ازدواج کنی؟!
    تو که اینفدر پیشرفت کردی که پیش فرض هات رو به چالش بکشی ، هیچ وقت فکر کردی که چرا باید ازدواج کنیم؟!
    اصلا بایدی هست؟
    ازدواج کنیم و بچه دار بشیم که چی بشه؟
    بعدا بچمون رو کلی بزرگ کنبم و زحمت بکشیم بعد تره هم واسمون خورد نکنه؟
    اصلا باید خورد بکنه با نه؟
    کس مون خله؟!!
    ازدواج رو بذار کنار و راحت شو!
    زندگی بی معنا و پوچه ، اینقدر سعی نکن براش معنا بتراشی که به جایی نمی رسی!

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. افسرده عزیز, تمایل من به ازدواج به خاطر پیش فرض جامعه و یا بچه دار شدن نیست بلکه فقط به خاطر ایجاد یک تحول و دگرگونی در یک زندگی روزمره و جلوگیری از افسرده شدن است. البته باید دید که چه پیش می آید و اگر هم نشد که نشد.

      حذف
    2. پس یعنی زن یک وسیله هست برای تغییر آب و هوای زندگیت؟!
      واقعاً که ...

      حذف
  38. سلام آرش از مطالبت خیلی لذت میبرم
    در مورد انتخاب زن و کلا دوست دختر و...باید بگم من خودم اعتقادی به زن گرفتن ندارم

    و به نظرم عشق یه فرموله و واقعیت نداره
    البته از اونجا انسان هستیم و جوگیر می شیم و احساساتمون بصورت سینوسی هست
    پس گاهی تو دامش میافتیم پس همون دوست دختر و یا دوست موقت بهتر است
    که بعدا غم نداشتن رو نخوریم و خودمون رو پایبند تا اخر عمر به یه رابطه نکنیم

    البته این نظر من بود

    در ضمن از بینشت خیلی خوشم میاد چند وقتی دارم رو خودم امتحانش می کنم مثل چیزایی که در مورد حقوق انسان ها و غرور و.. میگی
    با سپاس

    پاسخحذف
    پاسخ‌ها
    1. کوروش جان کبیر, سن و سال در این گونه تصمیم گیری ها بسیار موثر است. گرفتن دوست های موقت برای سنین پایین بسیار جذاب و بی دردسر است ولی وقتی که سن آدم به میان سالی می رسد بیشتر دوست دارد انرژی باقی مانده و تحلیل رفته خودش را بر روی یک نفر متمرکز کند که بتواند مدت زمان بیشتری بر روی آن حساب کند. البته باز هم مثل هندوانه سر بسته است و آدم نمی داند که چه پیش خواهد آمد ولی باز بهتر است که آدم از هر راهی که بلد است برای یک انتخاب درست تلاش کند.

      حذف
  39. I LOVE U NATASHA
    اون قسمت "در زمان نوجوانی به جای آهنگ های شاد سمفونی گوش می کردم و به جای خواندن کتاب تن تن و میلو کتاب های فلسفی می خواندم. الآن دوست دارم آهنگ های بند تنبانی گوش کنم و تازه توانستم درک کنم که شنیدن آهنگ های مینی بوسی در ماشین چه صفایی دارد"
    فوق العاده بود دمت گرم الان من بیست ساله هم کتابای فلسفی رو دوست دارم و از آهنگای مینی بوسی بدم میاد و سنتی گوش میدم و میترسم که مثل شما بعدا پشیمان بشم حالا چیکار کنم هاهاها...
    یه بوس از طرف من به آرش عزیزم

    پاسخحذف
  40. زن نگير، دوست دختر بگير باهاش زندگى كن. هر وقت هم با هم ناسازگار شدين، خيلى راحت از هم جدا ميشين. نه ضرر مالى ميكنى، نه گيس و گيس كشى. بچه به اين دنيا آوردن هم تو اين دوره زمانه خريت محض و خودخواهى تمامه.

    پاسخحذف
  41. سلام آرش جان
    تنها وبلاگی که تا به امروز پست به پست دنبال کردم وبلاگ شما بود ... این خودش نشانگر همه چی هست ...
    تنها عکسی که من از تو دیدم همون کاریکاتور بود ... بر خلاف دوستمون نگار خیلیم خوش قیافه بودی ... کلا پرچم بالاس :D

    پاسخحذف
  42. به این میگن تحول!!!!

    پاسخحذف
  43. (منظورم نویسنده وبلاگ نیست )من نمیدونم چرا وقتی اطلاعات کافی در مورد موضوعی نداری چرا اینقدر با اعتماد به نفس حرف می زنی.
    لری یا کیلکی زبان(گویش )نیست بلکه لهجه است.ولی کرذی یا ترکی زبان (گویش )است . چون:

    از آن جایی که از ممکن است ازنظر سیاسی و حفظ تمامیت ارضی صلاح نباشد که در کشوری از وجود زبان‌های مختلف نام برده شود، بهنر دیده شد، که به‌جای زبان از اصطلاحی متعادل‌تر یعنی گویش استفاده شود. گویش از منظر زبان‌شناسی هیچ تفاوتی با زبان ندارد. تنها عامل غیر زبانی است، که چنین اصطلاحی را به جای زبان در اجتماع مرسوم می‌سازد. مثلاً می‌توان گفت گویش کردی، بجای زبان کردی، و یا گویش ترکی، بجای زبان ترکی

    اگر مجموعه تلفظ‌های دو دسته از یک زبان به گونه‌ای باشد که همدیگر را نسبتاً آسان بفهمند صحبت از لهجه می‌کنیم و اگر تفاوت‌های تلفظی یا دستوری به‌گونه‌ای باشد که درک متقابل با ایرادات و دشواری‌هایی روبرو باشد از گویش صحبت می‌کنیم.

    پاسخحذف
  44. خوب حالا که نظرت درباره دنیا عوض شده و قبول داری که همجنس بازا هم آدمن پس میای زن من شی ؟ ( کوروش )

    پاسخحذف
  45. راستی سوء تفاهم نشه من اون کوروش بالایی نیستم

    پاسخحذف

لطفا اگر سوال مهاجرتی دارید به تالار گفتگوی مهاجرسرا که لینک آن در پایین وبلاگ است مراجعه نمایید.
اگر جواب کامنت ها را نمی دهم به خاطر این نیست که آدم مهمی هستم و یا کلاس می گذارم و قیافه می گیرم بلکه فقط به خاطر این است که اعتقاد دارم آنجا متعلق به خوانندگان است و بدون دخالت و تصرف من باید هر چیزی را که دلشان می خواهد بنویسند.