آداب و رسوم آمریکا

من حدود سه ساله که در امریکا هستم و به نظر من ما و امریکاییها هیچگونه مشکل فرهنگی با هم نداریم.

البته بستگی داره که شما در چه خانواده ای در ایران زندگی میکنید. طبیعتا اگر در خانواده ای هستید که دخترتان نمیتواند به کسی لبخند بزند بهتر است حتی فکر آمدن به امریکا را هم نکنید چون من میبینم که خانواده هایی ایرانی در اینجا هستند و دخترها و پسرهایشان بزرگ شده اند و پدر و مادرها زندگی را برایشان جهنم میکنند.

ولی اینجا از نظر قانونی پدر و مادر حق ندارد به بچه بالاتر از 18 سال نظری را تحمیل کند. اینجا هم فرهنگ و نوع برخورد مردم مثل ایران بستگی به سطح اجتماعی و سوادشان دارد. مسئله ای که ممکن است در بدو ورود برایتان عجیب و غیر عادی باشد این است که امریکاییها حتما فاصله خود را از دیگران حفظ میکنند.مثلا اگر در صف شما بیش از فاصله یک دست به نفر جلویی نزدیک شوید برایشان غیر عادی است و به شما اعتراض میکنند.

شما اجازه ندارید به هیچکس اعم از زن و مرد و یا بچه دست بزنید مگر اینکه از او اجازه بگیرید.اینجا زنها مثل ایران چلپ و چلوپ همدیگر را نمیبوسند و اصلا با همدیگر تماس بدنی ندارند و اگر شما فرد همجنس خودتان را ببوسید به شما شک میکنند که ..

اگر زن و مردی قبلا با هم آشنایی داشته باشند در برخورد بعدی با هم روبوسی میکنند که اینکار بسیار عادی است. اگر شما با یک امریکایی صحبت میکنید اجازه ندارید که در مورد مسائل شخصی وی صحبت کنید. مثلا نمیتوانید به کسی بگویید تو چاقی یا لاغری یا فلان جایت بزرگ است.

اینجا هم غیبت کردن وجود دارد ولی بسیار با احتیاط و فقط درباره مسائلی که یک جوری به شما مربوط شود. مثلا نمیتوانید بگویید دیدی فلانی فلان کار رو کرده چقدر زشت شده؟ ولی میتوانید بگویید فلانی فلان کارش من رو ناراحت کرد و من از او ناراحت یا عصبانی هستم.

خلاصه نکته های ضریف زیادی وجود داره که ممکنه بعد از سالیان دراز متوجه بشید. معمولا وقتی با یک امریکایی که آشنا است برخورد میکنید رسم ادب این است که یک حرفی به او بزنید مثلا بگویید امروز هوا خیلی خوبه. یا اگر از او بپرسید که آخر هفته چکار کرده است نشانه احترام و اهمیت است.

امریکاییها به اسم خیلی حساس هستند و هیچ کس را یارو مرده یا فلانی صدا نمیکنند و سعی میکنند اسم همه کسانی را که میشناسند بخاطر بسپرند. برای همین اگر با یک امریکایی چند جمله حرف بزنید اسمش را به شما میگوید و از شما میخواهد که اسمتان را بگویید.

اینجا اگر وارد جایی میشوید نباید در را به امان خدا ول کنید و حتما باید در را برای نفر بعدی نگه دارید. اگر کسی برای شما در را نگه داشت حتما تشکر کنید.

اینجا میتوانید از لباس و یا ظاهر کسی تعریف کنید و مثلا بگویید این کلاه خیلی قشنگ است.

اگر آقا هستید و مثلا میخواهید دست خانمی را بگیرید حتما باید از او سوال کنید که اجازه دارم دست شما را بگیرم.

بچه ها در اینجا اصلا لوس و ننر نیستند و همه کارها را خودشان انجام میدهند. اگر در مقابل شما یک بچه امریکایی به زمین خورد اصلا به او دست نزنید و نگاهش هم نکنید. اگر پدر و مادرش نیستند از او سوال کنید که احتیاج به کمک دارد یا نه و اگر کمک خواست او را از زمین بلند کنید.

در ضمن اینجا مثل ایران آدمها به هم زل نمیزنند. اگر نگاهتان به کسی افتاد حتما لبخند بزنیدو سریع نگاهتان را برگردانید. نگاه کردن بیش از حد به یک نفر در امریکا غیر عادی و شک برانگیز است مگر اینکه دختر و پسری باشند که بخواهند با هم دوست شوند. اگر شما به خانم امریکایی زیاد نگاه کنید به شما میگوید که ببخشید من شوهر دارم یا دوست پسر دارم و یا میگویم من علاقه ای به ارتباط با شما ندارم در حالی که شما فقط از روی عادت به او نگاه کرده اید. اگر هم خانم هستید ممکن است به شما بگویند که من .... نیستم.

وقتی برای خرید به فروشگاه میروید معمولا یک خط در سر صف وجود دارد که شما نباید از آن جلوتر بروید مگر اینکه فروشنده شما را صدا کند. یعنی اینکه اگر سرشان هم خلوت بود ولی مثلا جواب تلفن را میدهد شما نباید به پیشخوان او نزدیک شوید تا زمانی که شما را نگاه کند و معمولا سلام میکنند.

در عابربانکها اگر کسی مشغول گرفتن پول است و شما نفر بعدی هستید رعایت فاصله حداقل دومتری را با او فراموش نکنید.

اینجا شما هیچوقت نباید در خیابان راه بروید مگر اینکه پیاده رو مسدود باشد که در اینصورت بخشی از خیابان را خودشان برای عابر مهیا میکنند. اینجا در جاهایی که تابلوی توقف وجود دارد حتما باید سه ثانیه توقف کنید حتی اگر نصف شب باشد و یا هیچ ماشین دیگری نباشد. حتما از خط عابر پیاده از خیابان بگذرید.

اگر رانندگی میکنید شما اجازه ندارید که به هر دلیلی به یک عابر پیاده نزدیک شوید و اگر یک عابر قصد گذر داشته باشد شما حتما باید توقف کامل کنید.

خلاصه اینها چیزهاییه که ممکنه اول ورودتون کمی غیر عادی باشه ولی خیلی زود عادت میکنید.الان اگر کسی موقع حرف زدن به شانه من بزند من خودم را ناخواسته میکشم کنار در صورتی که من قبلا خودم همیشه این عادت را داشتم.

امیدوارم چیزهایی که نوشتم بدردتان بخورد.