کریسمس بر شما مبارک باد

وبلاگ من یک جورهایی شبیه به تار عنکبوت شده است و هر کسی که از جایی وارد آن می شود رد پایش را می شود در همه جا دید! امیدوارم که لااقل نوشته هایم علاوه بر سرگرمی و انبساط خاطر شما, آموزه ای هم به همراه داشته باشد تا فردای قیامت آقای جبرئیل با یک بشکه قیر داغ نیفتد به دنبالم!

امروز برای نهار با همکارهایم رفتیم به یک رستوران هندی که جای شما خالی غذایش هم بسیار عالی بود. من طبق معمول همیشه خرابکاری کردم و لیوان آب را پرت کردم بر روی زمین. البته تقصیر من هم نبود و یک حشره بسیار سمج اعصاب من را خورد کرده بود و وقتی خواستم آن را با شدت بپرانم جاخالی داد و دست من خورد به لیوان آبی که کنارم بود و آن را نقش بر زمین کرد. فدای سرتان. آدمی که دست و پا چلفتی باشد کارش بهتر از این نمی شود.

از فردا چهار روز تعطیل هستیم و بخاطر برنامه هایی که داریم ممکن است کمتر بتوانم برایتان مطلب بنویسم. ولی مطمئن باشید اگر اتفاق جالبی بیفتد گزارش مبسوط آن را برای شما هم خواهم نوشت تا بتوانیم خاطرات مشترکی با هم داشته باشیم. الآن هم در شرکتمان همه راه افتاده اند و چپ و چوپ همدیگر را ماچ می کنند. البته آقایان و خانمها همدیگر را ماچ می کنند و آقایان با آقایان و خانمها با خانمها فقط دست می دهند. واقعلا خیلی خوبه که آدم اینجا مجبور نیست آقایانی را که یک من ریش دارند ماچ کند.

یک بار به یک عروسی در یکی از دهات شمال رفته بودیم که خیلی به من خوش گذشت. من عاشق رفتن به روستاها و قاطی شدن با مردم آنجا هستم. وقتی که وارد خانه ای که عروسی در آنجا بود شدیم ما را به سالنی هدایت کرده بودند که بیش از صد نفر از مردان کنار هم نشسته بودند. وقتی من وارد شدم مجبور شدم که با همه آنها دانه به دانه دست بدهم و سه بار هم روبوسی کنم. در ضمن هر کسی هم که از در وارد می شد می بایست او را ماچ می کردم. دیگر لپهایم از سیخ هایی که به آن فرورفته بود سرخ شده بود و گزگز می کرد!

جالب اینجا بود که همه هم با زبان محلی خودشان با من صحبت می کردند و اهمیتی نمی دادند که من حرف آنها را می فهمم یا نه. یک هنری که برخی از روستاییان دارند این است که می توانند با سرعت بالا و همزمان با هم صحبت کنند و کاملا هم متوجه حرف همدیگر می شوند. مثلا یکی از آنها در حالی که با من صحبت می کرد همزمان داشت درباره یک مسئله دیگر با یک نفر دیگر صحبت می کرد و این خارق العاده بود! در ضمن بخاطر سرعت بالا در حرف زدن, جملات را هم کامل نمی کنند و به محض اینکه طرف مقابل پیام را دریافت کرد جمله بعدی را شروع می کنند.

یک بار هم دیدم که دو خانم با یکدیگر همزمان صحبت می کردند به طوری که هم حرف می زدند و هم حرف طرف مقابل را می شنیدند. در ضمن حواسشان به بچه هایشان هم بود که دست از پا خطا نکنند. مثلا اگر سرعت ارسال کلمات من به طرف مقابل حدود یک کلمه در ثانیه باشد, سرعت انتقال آنها حداقل چهار کلمه در ثانیه بود. ضمن اینکه قدرت مالتی تسکینگ هم دارند و می توانند چند کار را همراه با حرف زدن و گوش کردن بطور همزمان انجام دهند.

اینجا هم گهگاهی به چنین افرادی برخورد می کنم ولی مثل ما حرفه ای نیستند. در نزدیکی خانه ما و در کنار رودخانه, یک مغازه کوچکی وجود دارد که لوازم و طعمه های ماهیگیری می فروشد. فروشنده آن مغازه یک پیرمرد مهربانی است که من تقریبا با او رفیق شده ام. البته من که زیاد حرف نمیزنم ولی هربار که من برای خرید چیزی به آنجا می روم, ساعتها برایم صحبت می کند. آن هم بدون انقطاع. علتش هم این است که مغازه او در جایی است که بسیار خلوت است. مخصوصا شنبه ها که تنها مشتری او من هستم.

همخانه من هم بعضی وقتها خیلی حرف می زند و شروع می کند به تعریف کردن داستان زندگیش. البته من هنوز همه چیز را کامل نمیفهمم و بیشتر سرم را تکان می دهم. مخصوصا اگر حرف طرف مقابل خیلی مهم نباشد. دیشب هم لوله فاضلاب ماشین لباسشویی گرفت و آبش زد بیرون. حالا باید یک لوله کش خبر کنیم که بیاید و در لوله های ما مار بدواند. اینجا به فنرهای لوله بازکنی میگویند مار! هنوز امریکاییها به درجه ای از تمدن نرسیده اند که فرق مار را با فنر تشخیص دهند!

الآن من چند تا عطسه کردم و همه با احتیاط از کنار اطاق من رد میشوند. سرما خوردن بدترین اتفاقی است که ممکن است قبل از تعطیلات برای همکارانم بیفتد برای همین حاضرند جذام بگیرند ولی سرما نخورند.

غرض از اینهمه پرحرفی این است که می خواستم از همه شما که نوشته هایم را می خوانید و برایم پیغام می گذارید تشکر کنم. من تمام سوالات شما و پیشنهاداتتان را در نظر می گیرم و تا جایی که بشود به آنها عمل می کنم.

راستی من که مسیحی نیستم ولی اگر شما هستید کریسمستان مبارک. درضمن اگر بابانوئل یا سانتا را دیدید سلام من را هم به او برسانید!