مزه شیرین دیکتاتوری!

سلام دوستان

خوب خیلی خوشحال هستم که خیلی زود شرایط برای نوشتن من دوباره مهیا شد! از این که همه شما با من موافق هستید و نظرات من را قبول دارید خیلی خوشحال هستم! فقط یک نفر کمی با من اختلاف سلیقه داشت که او هم پی به اشتباهش برد و خدا را شکر الآن دیگر من هیچ مخالفی ندارم و همه چیز روبراه است! 

هیچ وقت فکر نمی کردم که دیکتاتوری اینقدر شیرین و لذت بخش باشد. البته فقط زمانی خوب است که شما خودتان شخص دیکتاتور باشید. حتما دارید در دلتان می گویید که نه به آن شوری شور نه به این بی نمکی بی نمکی. راستش من که شورش را یک مدت امتحان کردم حالا بگذارید بی نمکش را هم امتحان کنیم. لااقل اینطوری خیالم راحت است که کسی را ممیزی نمی کنم و همه را به یک چشم می بینم. شما هم که حتما موافق من هستید چون سکوت علامت رضا است!

الآن که کار دارم و باید بروم ولی بعدا شروع می کنم به ادامه دادن نوشتن خاطرات روزانه ام. سعی می کنم کمتر وارد تحلیل های مختلف شوم که اعصاب شما را زیاد به هم نریزم. عکس و فیلم هم برایتان می گذارم. فعلا با این بازیهای وبلاگ سر خودتان را گرم کنید تا بعد.
اه اینقدر بدم میاد از این آدمهایی که زود قهر می کنند!