مهاجرت به امریکا و اعتماد به نفس

دیگر خانه ام دارد شکل می گیرد. دیروز به مغازه دست دوم فروشی رفتیم و چند میز و صندلی لهستانی زیبا پیدا کردیم و آنها را خریدیم. این وسایل متعلق به افراد مرده ای است که دولت و یا وارثان آنها وسایلشان را پس از مرگ به این مکان ها می برند. چند عدد کریستال قدیمی هم پیدا کردیم که بسیار زیبا بود و آنها را نیز خریدیم. پول کمی که بابت خرید این وسایل می گیرند خرج نگهداری و فروش آنها می شود و مازاد آن نیز به مستمندان می رسد. خدا صاحبان قبلی این وسایل را بیامرزد. یکی از صندلی ها متعلق به صد سال پیش است و آدم پیش خود فکر می کند که چه باسن هایی که در طول این سالیان دراز  بر روی آن قرار نگرفته اند. یک خم شراب کریستال بسیار زیبا هم خریدیم به قیمت پنج دلار که ساخت چکسلواکی است و به نظر می آید که بسیار قدیمی باشد. آدم یاد نقاشی های مینیاتور قدیمی می افتد که یک مردی در کنار یک درخت لمیده است و جام خود را بالا نگه داشته است تا یک خانم ساقی زیبا و چشم درشت برایش می گساری کند و باده وی را با شراب پر کند. تنها چیزی که در خانه بسیار مزخرف است و من از آن راضی نیستم تلویزیون است که امکان ندارد بشود از میان صد و بیست کانال حتی یک برنامه قابل دیدن پیدا کرد. ضمن این که پس از هر پانزده دقیقه نیز حدود ده دقیقه آگهی پخش می شود و بهترین وسیله است برای اتلاف وقت و کشتن دقیقه های عمر انسان. باید یک کتابخانه دست دوم هم بخرم و سپس شروع کنم به خریدن و خواندن کتاب. در همان مرده فروشی کتاب های زیبای بسیاری بود به قیمت یک دلار که دوست داشتم بخوانم ولی قبل از خریدن آن حتما باید جای نگهداری کتاب ها را فراهم کنم.

امروز می خواهم برای شما از اعتماد به نفس و تاثیر آن در روند مهاجرت حرف بزنم. برای این که بتوانیم آن را راحت تر بررسی کنیم اجازه دهید که آن را به چهار بخش تقسیم کنیم.

1- زبان انگلیسی و مراودات روزانه: نقش اعتماد به نفس در میزان یادگیری زبان انگلیسی و ارتباط با مردم بسیار پر رنگ است. وقتی که برای اولین بار وارد امریکا می شویم به خاطر عدم تمرین کافی در صحبت کردن به زبان انگلیسی حتی نمی توانیم از داشته های ذهنی خود استفاده کنیم و دچار تپق می شویم و به تته پته می افتیم. این حالت بسیار عادی است ولی ما گمان می کنیم که ایراد از قابلیت و توانایی های ما است که نمی توانیم به راحتی با مردم صحبت کنیم و به همین خاطر اعتماد به نفس خود را از دست می دهیم. من قبل از این که به امریکا بیایم کلاس های زبان را تا انتها خوانده بودم و حتی با همکارانم در دوبی به زبان انگلیسی حرف می زدم و  نامه نگاری می کردم. در زمان مصاحبه ویزا در ابوظبی هم بسیار مسلط بودم و اعتماد به نفس خوبی داشتم زیرا مصاحبه کننده یک دختر خانم زیبای امریکایی بود که می دانست چگونه باید با یک تازه مهاجر صحبت کند. ضمن این که من از ماه ها قبل از زمان مصاحبه صدها سوال را در ذهن خود ساخته بودم و جواب آنها را نیز آماده کرده بودم. بنابراین به راحتی از پس مصاحبه بر آمدم و مثل کسانی که در روز امتحان کتاب درس خود را از حفظ هستند اعتماد به نفس بالایی داشتم. ولی وقتی که وارد خاک امریکا شدم خودم را باختم و دیگر حتی نمی فهمیدم که مردم چه می گویند و در جواب سوال های آنها چرت و پرت می گفتم. چند ماه طول کشید که من دوباره به خودم مسلط شوم و برای صحبت کردن با مردم اعتماد به نفس پیدا کنم.

2- پیدا کردن کار: حتما می دانید که یکی از مهم ترین زمینه های موفقیت در امر مهاجرت این است که ما بتوانیم برای اولین بار در امریکا کار پیدا کنیم. مهم نیست که این کار تا چه حد به توان و تخصص ما جور در بیاید بلکه ما فقط نیاز داریم که با داشتن یک کار با مردم ارتباط اجباری پیدا کنیم و همچنین بتوانیم از پس هزینه های روزمره خود بر بیاییم. برای پیدا کردن یک کار ما باید حتما اعتماد به نفس داشته باشیم و در زمان مصاحبه خود را نبازیم و دانسته های خود را بگوییم. اگر ما در مورد توانایی های خود شک داشته باشیم دیگران نیز به ما اعتماد نخواهند کرد و کار را به شخص دیگری خواهند سپرد. وقتی که اولین کار را پیدا کردیم به مرور زمان اعتماد به نفس ما بیشتر می شود و ما می توانیم شغل های بهتری را پیدا کنیم که بیشتر به حرفه و توان ما جور در بیاید. من بعد از حدود پنج سال هنوز اعتماد به نفس کافی را برای مدیریت یک واحد ندارم در حالی که در ایران کارها و مسئولیت های سنگین تری را پذیرفته بودم و باید سعی کنم که اعتماد به نفس خودم را ترمیم کنم تا قابلیت پیشرفت شغلی در من ایجاد گردد.

3- شخصیت اجتماعی: متاسفانه ما به عنوان مردم یک کشور جهان سوم همواره در طول زندگی خود در زیر هجوم تبلیغات غربی قرار داریم و قهرمان ها و شخصیت های محبوب و دست نیافتنی ما ستاره های هالیوود و یا شخصیت هایی هستند که در امریکا زندگی می کنند. همیشه این سوال در ذهن ما وجود دارد که مثلا آیا فلان هنرپیشه سینمایی چیزی در مورد ایران می داند و یا نظرش نسبت به مردم ایران چیست. اگر آنجلیناجولی یک روز بگوید که من ایرانی ها را دوست دارم خبرش به سرعت در تمام ایران می پیچد و او تبدیل به یک شخصیت محبوب می گردد ولی اگر مثلا مرحوم خسرو شکیبایی می گفت که من امریکایی ها را دوست دارم خبرش به هیچ کجا نمی رفت مگر اینکه زمینه ای برای عدم صدور مجوز برای فعالیت هایش ایجاد کند. بنابراین این قانون ناگفته و نانوشته در ذهن ما شکل می گیرد که امریکایی ها از ما که ایرانی هستیم مهم تر و برتر هستند. وقتی که من برای اولین بار در فرودگاه سنفرانسیسکو پایم را به خاک امریکا گذاشتم تمام آن زمینه های ذهنی قبلی در وجودم بیدار شد و باعث گردید که من کاملا اعتماد به نفس خودم را از دست بدهم زیرا گمان کردم که من الآن داخل یک فیلم سینمایی هستم و مردم اطرافم هم هنرپیشه های مهم هالیوود هستند چون هم قیافه و هم حرف زدنشان دقیقا همان چیزی بود که من سال ها از درون فیلم های سینمایی امریکایی می دیدم. چند ماه طول کشید تا من متوجه شوم که من هم یکی از آن آدم ها هستم و هیچ تفاوتی با آنها ندارم و سعی کردم که اعتماد به نفس خودم را دوباره به دست بیاورم.

4- روابط دیپلماتیک: اگر متاهل هستید که هیچ ولی اگر مجرد هستید باید بدانید که اعتماد به نفس در برقراری روابط دیپلماتیک نیز بسیار ضروری است. همیشه شما ممکن است فکر کنید که آن دختر و یا پسر امریکایی می تواند با یک امریکایی دوست شود پس برای چه من خودم را خسته کنم. البته مسلط نبودن به زبان انگلیسی و عدم مهارت اجتماعی نیز زمینه های از دست دادن اعتماد به نفس را بیشتر می کند و شما را به این نتیجه می رساند که برای یک فرد امریکایی, شما به اندازه کافی جذاب و دوست داشتنی نیستید. در حالی که چنین نیست و شاید تعجب کنید اگر بگویم که نوع صحبت کردن و حرکات رفتاری ما به عنوان یک مهاجر برای آنها بسیار بانمک و جذاب است. خود من با اینکه بیش از ده بار از زبان امریکایی ها شنیده ام که صحبت کردن من بسیار بانمک است ولی هنوز نتوانسته ام اعتماد به نفس کافی را در زمینه های دیپلماتیک به دست بیاورم و گمان می کنم که آنها ممکن است پس از مدت کوتاهی از بودن با من حوصله شان سر برود. زیرا من نمی توانم به زبان انگلیسی جوک بگویم و یا سخنوری (زبان بازی) کنم!

تمام مواردی که من به آن اشاره کردم به انگیزه مهاجرت ربطی ندارد ولی چیزهایی است که باعث می شود روند مهاجرت به امریکا و یا کانادا موفقیت آمیز باشد. پس اگر قصد مهاجرت داریم باید بر روی اعتماد به نفس خودمان بیشتر کار کنیم و شاید حتی بد نباشد که برای مدتی تبدیل به یک بچه پررو بشویم! الآن دارند در آشپزخانه به مناسبت تولد یکی از مدیران شیرینی می دهند. پس من هم می روم که سرم بی کلاه نماند.