ای نامه که می روی به سویش

فکرش را بکنید که من که تا به امروز همیشه در اطاقم بوده ام و کمتر کسی من را می دیده است الآن در اداره به راه افتاده ام و حتی نمی توانم ده دقیقه را در اطاقم تنها بمانم. خداوند باعثان و بانیان اخراج مدیر آیتی ما را زمین گرم بچسباند که چنین روزگار را به من نچسب کرده اند. البته در کنار ناملایماتی که در کارم ایجاد شده است ملایماتی نیز در زندگی پدید آمده است که در جای خود برای شما خواهم گفت. البته هنوز که نه به دار است و نه به بار ولی تاکنون امید به زندگی را در من چند صباحی بالا کشیده است. حسن نیز چند باری زنگ زده است که برای او فرم هایی را چاپ کرده و ببرم ولی به علت مشغله کاری و مهمان داری هنوز فرصت نکرده ام که به او سر بزنم. مسئله مهم برای من این است که او جای خواب راحت داشته باشد و گرسنه و تشنه نباشد و دچار گرفتاری هم نشده باشد. بقیه امورات در چارچوب احساس مسئولیت من نسبت به مهاجران عزیزی نیست که قدم رنجه نموده و به این حوالی تشریف می آورند. گرچه اگر تنها بودم و کارم هم تا این اندازه مشکل نشده بود حتما بیشتر به امورات فرعی این عزیزان توجه خاص مبذول می نمودم. همخانه قدیمی من نیز دوباره برای من یک صورت حساب هفتاد دلاری آورده است که پسمانده حساب آب و برق است. نمی دانم چرا هر باری که همخانه من حساب و کتاب من را بررسی می کند مانده آن چنین رقمی برای من است که باید بپردازم. شاید هم حساب سازی می کند و من از آن بی خبر هستم زیرا می داند که من حوصله خواندن جزئیات کاغذهای او را ندارم. برای نوشتن همین یک پاراگراف هم ده بار رفتم و آمدم!

همه چیز در اینجا امن و امان است و ملالی نیست جز دوری شما. فردا و پس فردا نیز بخاطر روز شکرگذاری اجنبیان تعطیل است و در مجموع چهار روز را تعطیل هستیم و امروز هم می توانیم ساعت دو بعدازظهر شر خود را از سر کار کم کنیم. فردا یک مهمانی در خانه دوستم در شهر سنفرانسیسکو است که به آنجا خواهیم رفت و زمانی را به عیاشی و لهو و لعب خواهیم گذراند. شاید اگر خدا بخواهد و عمری باقی باشد گزارشی از آن را هم برای شما بنویسم که بی نصیب نمانید. هوا اندکی به سردی گراییده است و دیگر نمی شود با یک تیشرت از خانه بیرون آمد. تنبان کوتاه هم دیگر افاقه نمی کند و باید با پوشش اسلامی از خانه بیرون آمد تا از گزند سرما به دور ماند. ولی خانه بسی گرم است و تختخواب دونفره نیز همچنان نرم است. باز هم ملالی نیست جز دوری شما! می دانم که بسیار کنجکاو هستید که جزئیات بیشتری از امورات من بدانید ولی استراتژی منطقه ای اجازه مانور لوجستیک را به من مبذول نمی دارد و همچنان نیز ملالی نیست جز دوری شما! برگ درختان زرد و قرمز و نارنجی شده اند و من را به یاد پاییز ایران می اندازند. همسایه ما یم درخت لیموی ترش دارد و گهگاهی برای ما هم می آورد. همسایه ما نوازنده گیتار باس است و همسرش نیز خواننده پاپ است و هر دوی آنها در یک گروه موسیقی کار می کنند. گهگاهی صدای تمرین آنها از خانه ما به گوش می رسد ولی نه تنها آزار دهنده نیست بلکه بسی نیز دلنواز است. هفته پیش یک کنسرت داشتند و ما را هم دعوت کرده بودند ولی من در آن زمان یک ماموریت ژانگوله داشتم و نتوانستیم به آنجا برویم و هنرنمایی آنها را نظاره کنیم.

دیگر چه بنویسم که خدا را خوش آید و شما هم مستفیض شوید. واقعا هنوز از خواندن خزئبلاتی که که از سرپنجه من به سوی شما صادر می شود خسته نشده اید؟ امروز صبح کمی دیر از خواب بیدار شدم و به حمام نرفتم ولی خوشبختانه دیشب به حمام رفتم و طبق روال همیشگی پشت به دوش هم ایستادم. من وقتی در حمام هستم اول از همه وقتی که خیس خوردم سرم را می شویم و سپس نیم ساعت بی حرکت و پشت به دوش می ایستم و فقط ماساژ می گیرم و با خوردن آب داغ به پشت و بازوان و غیره ام لذت می برم. خیلی کم پیش می آید که لیف بزنم و کیسه و سنگ پا هم مدت زمان زیادی است که از برنامه شستشوی روزانه من خارج شده است. البته زیر بغل و جاهای استراتژیک خودم را هم خیلی سریع صابون می زنم تا یک کاری هم در جهت نظافت انجام داده باشم. بیشتر اوقات در نعشگی ضربات آب داغ به پشتم فکر می کنم و یا اگر خیلی سرحال باشم نغمه ای را در دلم زمزمه می کنم. اگر هم خیلی سرحال باشم آوازی را شروع کرده و سپس در حمام هوار می کشم و به بخاطر پژواک دلنشین آنجا گمان می کنم که هیچ صدایی خوش تر از صدای من وجود ندارد.بعضی وقت ها سنتی می زنم و برخی اوقات هم که جو گیر شده ام آهنگ های انگلیسی بلغور می کنم و سعی می کنم که دهانم را کج و کول کرده و لهجه امریکایی اصیل به خودم بدهم. اگر کسی از خلوت من فیلم برداری کند حتما یکی از دیدنی ترین مستندهای کمدی روز خواهد شد.

در مستراح پایین هم چند عکس بزرگ چسبانیده ام که یکی از آنها نقاشی مشاهیر معروف جهان است و دیگری نیز یک عکس بزرگ و پیچیده ای است که در هر گوشه آن تعدار بسیار زیادی نقاشی وجود دارد و هر کسی که به آن تفرج گاه برود حوصله اش سر نمی رود و گذر زمان را احساس نمی کند. حتی یک ذره بین نیز در آنجا نصب کرده ام تا اگر انسانی مشکل بینایی داشت بتواند از امکانات رفاهی آن منطقه حفاظت شده استفاده نماید. تعدادی تابلوهای دیگر هم خریده ام که باید در زمان مقتضی محل مناسبی را برای آنها پیدا کرده و آنها را به دیوار منصوب کنم. یک کره زمین مغناطیسی نیز از اینترنت سفارش داده ام که چندی دیگر به دستم می رسد. این جسم گرد به طوری طراحی شده است که با انرژی خورشیدی بر روی پایه کریستال خود معلق مانده و به دور خود می چرخد و بیننده را به وجد و تعجب وامی دارد و عقل آدمی را به چالش می کشد و با دیدن آن به خود می گوید که این گردالی به کجا وصل است و چگونه می چرخد. در این چند روزی که تعطیل هستم باید پنچری قایق بادی خود را بگیرم و نعش آن را از وسط حیاط جمع کنم و آن را در انباری بتپانم تا اگر روز و روزگاری دیگر هوس قایق بازی به سرم زد بتوانم آن را احیا کرده و از وجود آن سود ببرم. در آخرین روزی که در خانه قبلی بودم به همراه مادرم سوار قایق شدیم و در راه بازگشت متوجه شدیم که کناره های بادی قایق شل تر از معمول است و همچنان نیز دارد وا می رود. تا جایی که وقتی به اسکله رسیدیم آن قایق نگون بخت  تقریبا در حال غرق شدن بود. البته ما می توانستیم شنا کنیم و خود را به یک ساحل برسانیم ولی بعید می دانم که می توانستیم بعدها قایق را از ته آب پیدا کرده و آن را جمع آوری کنیم. ظاهر آن بسیار سبک است ولی در عمل  تکان دادن آن گاو نر می خواهد و مرد کهن که خوشبختانه و یا شوربختانه شامل من نمی شود.

دیگر همه چیز بر سبیل مراد می چرخد و دماغم نیز چاق است و باز هم ملالی نیست جز دوری شما.